Shaolin-monniken trappen, flippen en dansen in een voorstelling die zowel tijdloos als eigentijds is.
Hoe zou het eruit zien als het korps ballerina’s van het ballet van New York City zou worden vervangen door 20 kungfu-boeddhistische monniken? SUTRA, gechoreografeerd door Sidi Larbi Cherkaoui en met muziek van Szymon Brzóska, is het meest waarschijnlijke antwoord. De voorstelling van een uur combineert hedendaagse dans met de vechttechnieken van China’s beroemde Shaolin-vechtsporten.
Op het podium voegt de 42-jarige Cherkaoui zich bij de Chan-boeddhistische monniken en 21 dozen op mensenmaat. Deze dozen, geconceptualiseerd door de Britse beeldhouwer Antony Gormley, maken evenzeer deel uit van de choreografie als de dansers zelf. Rondgesleept, gestapeld, in elkaar gezet als een puzzel en weer uit elkaar gehaald – deze eenvoudige rekwisieten creëren complexe werelden. Vaak verstoppen de artiesten zich erin voordat ze naar buiten vliegen met salto’s, trappen en spins.
SUTRA ging tien jaar geleden in première, maar blijft fris. In 2007 begon Cherkaoui het proces van samenwerking met de monniken, afkomstig uit het oorspronkelijke Shaolin-klooster in Oost-China. Ontwikkeld tijdens de Sui- en Tang-dynastieën (581-618 CE en 618-907 CE) om het klooster tegen aanvallen te beschermen, wordt de unieke stijl van vechtsporten nu beschouwd als een hulpmiddel voor fysieke en mentale cultivatie.
Ten tijde van hun eerste ontmoeting met Cherkaoui waren de leiders van de tempel op zoek naar een manier om de traditie te moderniseren en tegelijkertijd de spirituele wortels ervan te eren. SUTRA was hun antwoord.
SUTRA is een atletisch spektakel van 20 boeddhistische monniken uit de Shaolin-tempel, die geen professionele dansers zijn. Choreograaf Cherkaoui, die met Beyoncé heeft gewerkt, gebruikt de kungfu-vaardigheden van de monniken en Gormley’s grimmige kunstwerken – 21 manshoge houten kisten – om een levensreis te animeren.
SUTRA’s abstracte verhalen vertellen worstelen met veel grote thema’s; evolutie, dictatuur, rebellie, immigratie, opsluiting, conformiteit, identiteit… de urenlange voorstelling kan het gevoel hebben dat je naar een hoogtepunt kijkt met intense breaking news-verhalen. De grote dozen van Gormley worden gebruikt om talloze objecten en ideeën weer te geven; dient als rekwisiet en als podium voor de 20 monniken en artiest en danser Ali Thabet. Van begin tot eind is de show een snel ballet dat je eraan herinnert dat het tempo van het leven ook behoorlijk snel gaat. Het personage van artiest Ali Thabet doet zijn best om de monniken bij te houden terwijl ze hun dozen gebruiken om het verhaal vorm te geven. Hij staat los van de monniken, duidelijk een buitenstaander. En waarschijnlijk de enige figuur op het podium waarmee we ons echt kunnen identificeren.
Thabet is altijd out of the box, zelfs als hij in een box zit. En misschien is dat het punt. Door alle grote thema’s van SUTRA probeert het je te verbinden met hoe het voelt om een buitenstaander te zijn. De hele show gaat over representatie, verbinding en uiteindelijk eenheid.
De strijdersmonniken die SUTRA uitvoeren, komen uit de Shaolin-tempel in China, opgericht in 495 na Christus. De monniken volgen een strikte boeddhistische leer en kungfu en Tai Chi vechtsporten zijn een integraal onderdeel van hun dagelijkse regime. In bijna 800 jaar zijn er meer dan 30 generaties monniken geweest. Shaolin kungfu is een van de oudste Chinese krijgskunsttradities. De monniken van de Shaolin-tempel beschouwen de perfectie van hun kungfu-krijgersvaardigheden als hun levenslange doel.
